GAZİANTEP NOTLARI: BU DA BENİM ANTEP’İM

Bilenler bilir, gezdiğim şehirleri ‘Standart Turist Şablonu’yla gezmekten hoşlanmam. Her gittiğim yeri olabildiğince kendi tarzımla gezer, kendimce farklı özellikleri keşfetmeye çalışır, illa ki çok seveceğim detaylar bulup cımbızla çeker şehirle aramda kurduğum özel bağa itina ile yapıştırırım.. Bir şehri anlamak, yaşamak ve sevmek için biraz emek sarfetmek gerekir bazen.. Bazen de buna hiç gerek kalmaz daha adım atar atmaz seni kucaklayan şehir sevdiriverir kendini.. İşte Gaziantep bu ikinci şık: kendini hemen sevdiren cinsten..Şehre ayak basar basmaz beni beklediğim Gaziantep algısından koparıp, hiç ummadığım sürprizlerini önüme sererek resmen ters köşe yapması ve aramızdaki yıldırım aşkı işte bu yüzden..

Alışıldığı üzere genelde herkesin kalbine giden yolu ‘mide’ üzerinden kateden Gaziantep, benim kalbime giden yol için şu güzergahı kullandı:

Bey Mahallesi
Şu an restorasyonu halen süren şehrin en eski mahallesi… Dar sokaklarını arşınlamak, serinlemek için içine serpiştirilen kafelerinde soluklanmak, sürpriz dükkanlarında zaman harcamak keyifli.. Oyuncak Müzesi’nin de bulunduğu Bey Mahallesi’ne hergün yolumu mutlaka düşürüp bazı yerlerde müdavimlikler yarattım kendime…

Baykush Sanat Atölyesi
Uzaktan tabelasını gördüm, yaklaştıkça avlusundan sokağa taşan müziği duydum, etkilendim; kendimi içeride buluverdim.. Beni sıcak bir merhabayla karşılayan işletmeci-sanatçı Fatma Barlas burada böyle bir mekana rastlamanın üzerimde yarattığı şaşkınlığı farkederek beni atölyeleri gezmeye davet edip burada yaptıkları çalışmaları anlatmaya başlıyor.. Bir yandan gezdim, bir yandan bilgi aldım, neticede Baykush’a bayıldım!..

Burada klasik olduğu üzere avlu çevresine konumlanan eski bir evi restore ederek oluşturulan atölye tam anlamıyla bir ‘her taşını kendi ellerimle koydum’ çalışması.. Antep’te yaşayan ağabey ‘meslek icabı’ restorasyonu yapıyor; İstanbul’da yaşayan sanatçı kardeşe hayalini anlatıp destek olmaya çağırıyor. Projeyle heyecanlana kardeş büyük heyecanla asıl memleketi Gaziantep’e dönüyor ve çalışmalar başlıyor.. Sevgi, inanç, heyecan, sanat aşkı, paylaşım ruhu birleşiyor ve ortaya Baykush Sanat Atölyesi çıkıyor..

Peki burada neler var?
– Çok iddialı oldukları Fotoğraf Atölyesi;
– Mum Atölyesi;
– 8 Yaş üstü Resim Atölyesi;
– Müzik Dersleri;
– Baykush Sanat Kulübü adı altında üretilen eserleri sanatseverlerle buluşturmayı hedefleyen platform…

Hemen söylemeliyim ki halihazırda sergilenen resim ve fotoğraflar öylesine başarılı ki, bir koleksiyonerin buradan eliboş çıkması da bir hayli zor..

Bunlarla bitmiyor, asıl sürpriz şu: Cumartesi geceleri avluda açıkhava sinema gecesi var!.. Casablanca, Singin’ in the Rain gibi klasikler izlendikten sonra içecekler eşliğinde sohbetler geceyarısına kadar uzuyor…

Ve güzel haber: kışın bu etkinlik viyolonsel eşliğinde şiir ve okuma günleri ile yer değiştiriyor!..
Sonuçta atölye çalışmalarına katılmak ya da tablo satın almak şart değil; sanatı seven, onunla haşır neşir olmaktan hoşlanan herkesin bu şehirde uğrak noktası olacak bir mekan Baykush.. Tıpkı benim kendimi buraya uğramaktan alıkoyamadığım gibi… (Bey Mahallesi)

Cenani Konağı Kültür Sanat Merkezi
Bu harika konağı gezerken rehberim bizzat Gaziantep Üniversitesi’ne bağlı Cenani Konağı’nın Koordinatörü Metin Karadağ.. Kendisi ile fotoğraf dersleri vereceği Baykush’da tanıştık. Sahip olduğu derin bilgiyi paylaşmaktan keyif alan Metin Bey, aslında eski Gaziantep’i ve evlerdeki yaşamı anlamamda çok faydalı oldu.. Mesela odanın içinden yerden açılan kapakla inilen gizli odaları, evlerin nasıl yapıldığını, ondan öğrendim.. Gaziantep’te ilginçtir eski evler evin kendi temelinden çıkarılan taşlala yapılıyormuş.. O yüzden hepsinin altında kendi mahzeni, dehlizi var.. Orta avluların adı ‘hayat’ ki, en sevdiğim kelime.. Ortada su, kenarlarda mümkün olduğu kadar çok meyve ağacı ile hayat bu avlularda..
Cenani Konağı bu eski yaşama en güzel örneklerden biri.. Serin hayat’ında birşeyler içebilir şanslıysanız -benim gibi- Metin Karadağ’ın muhteşem fotoğraf makinesi koleksiyonunu ve hepsi ödüllük harika fotoğraflarını görebilirsiniz:-)

Gaziantep ile ilgili sayısız fotoğraf çalışmasında yer almış, GİFSAD Gaziantep İpekyolu Fotoğraf Sanatı Merkezi kurucusu fotoğraf sanatçısı, sadece fotoğraf çekmekle kalmamış ekipmanla ilgili de enteresan bir koleksiyon oluşturmuş. Geçmişte yurtdışında ziyaret ettiğim teknik müzelerde edindiğim fotoğraf tarihi ile ilgili görsel hafızama bu sayede bambaşka renkler de ekledim. 19 Eylülde altıncısı düzenlenecek GİFSAD Fotomaraton’a az kala yoğun programı arasında bana vakit ayırdığı için kendisine teşekkürlerimle… (Bey Mahallesi)

Don Kişot Kitabevi – Cafe
Bir akşam önünden geçerken kapalı olmasının hüznüyle aklımın takılı kaldığı, bir diğer akşam geç saatte hala açık olmasıyla sevgimi kazanan güzel kitabevi.. Önce adının Don Kişot olmasının bu kadar anlamlı olduğunu bilmiyordum ama kitap alırken sohbet ettiğimiz beyefendi bize nedenini anlatınca harika bir isim olduğuna karar verdik..
Öğretmen olan oğlu bir hayalin peşine takılıp bu kitabevi kafeyi açmaya karar veriyor; çevresindeki herkes ‘Abi, boşver, burada harika dürümcü olur’ diyor!. Yemek konusunda efsane olan Gaziantep’te her durumda tutacak olan gıda işine girmeyerek kitabevi açmak evet, bir anlamda yel değirmenleriyle savaş!..
Kış sezonunda ünlü yazarlarla imza günü etkilikleri düzenlemeyi planlayan Don Kişot’u o imza günlerinden birinde ziyaret edebilsem keşke… (Gaziantep Lisesi yanı, Atatürk Bulvarı)

Papirus
Bey Mahallesi’nde en keyifli mola.. Gaziantep’e geleceğimi duyan babam beni her görüşünde ‘aman, ha Papirus’a git’ diyor… İlk ziyaretimi bir görev gibi yapmaya gidiyorum ama Papirus hoşuma gidiyor, devamlı uğruyorum.. Mahallenin en büyük konaklarından birinin avlusu.. Bir Ermeni Konağı’ymış zamanında.. Gölge avlusunda huzur var. Kitap okumak için belli ki bir tercih sebebi.. Çayımı içip adet olduğu üzere konağın üst katındaki odaları geziyorum herkes gibi.. Oldukça zarar görmüş, acilen ciddi bakıma ihtiyacı var ama hala çok zarif. Hergün taze demlenmiş çay, soğuk bir soda için uğruyor ve muhakkak yukarı da çıkıyorum ilk kez geliyormuş gibi… Tarihin bu anlamda içinde gezmeyi, geçmişte tanıklık ettiklerini hayal etmeyi seviyorum… (Bey Mahallesi Noter Sk. No.29)

Mozart
Zeugma Müzesi’ne ev sahipliği yapan bir şehirde mozaik atölyeleri de illa ki olacak ama Yenihan içindeki Moz-art -ismiyle en yaratıcısı bence!.. Küçük bir atölye ama Yenihanı’ın avlusunda olmanın avantajıyla dışarı kurdukları masalarda küçük atölye çalışmaları yapıyorlar..

Antep Sepeti
Bakırcılar Çarşısı bir klasik tamam; alışveriş yapması keyifli.. Ama ‘biraz daha farklı özel şeyler arasam bulabilir miyim sorusu akla takılırsa’ cevabı Antep Sepeti.. (Karagöz Mah. Eski Gümrük Cad. 23/A)

Gaziantep Musiki ve Sinema Severler Derneği
Zamanda yolculuk mümkün mü? Burada evet!. Dernek dediğime bakmayın, aynı zamanda içindeki karmaşada kaybolacağınız harika bir dükkan burası. Sahibi Mehmet Orkun Taşdelen buraya büyük emek vermiş belli.. Eski film afişleri, retro eşyalar, muazzam bir 45’lik arşivi, sohbet, ruha son derece iyi gelen ortam ve kaybolmuşluk hissini takiben geçmişte kendini bulma sürprizi müthiş keyifli.. Vaktinizin bol olduğu bir zamanda buraya uğrayıp rafları biraz karıştırmak lazım; bulacaklarınız ruhunuza iyi gelecek, garantisi benim!..(Bey Mah. Eyüboğlu cad. No.6)

Sinemaskop
Yine Bey Mahallesi keşif turlarından bir sürpriz: Sinemaskop. Genç, üniversiteli bir girişimciden çok enteresan bir mekan. Bazı akşamlar avlusundaki perdede sinema gösterimi var. Filmler ‘Neşeli Günler’ modunda takılı kalanları memnun edecek cinsten.. Mutlu aile komedileri ve Hababamcılar buraya!.. Müdavimleri üniversiteli gençler olan mekanın odalarından biri de kendi kısa filminizi yapmanız için hazırlanmış. Yani tesis var, değerlendirmek size kalmış..

Öteki Kafe
Çarşı içinde dolaşırken bir an kafamı yukarı kaldırmanın ödülü Öteki Kafe! Balkonundaki heykelleri görüp dikkat kesiliyorum, sonra basamakları ikişer üçer atlayıp yukarıdayız. Çarşıyı gören mini balkonuna kurulup kahvelerimizi yudumluyoruz. Şehrin en lezzetli kahvesi diyemem ama en ilginç mekanlarından biri…

Tahmis Kahvesi
Yine ve hep uğranan… Öğleden önce yapılan bir ziyarette bir masada kostümlü müzisyenlerin musiki talimlerine denk gelince kısa bir şaşkınlık yaşıyor sonra Tahmis’de normal olduğunu öğrenip tadını çıkarmaya bakıyoruz.. Bunu dışında günlük gazeteleri okumak, müdavimlerin kağıt oyununu uzaktan sessizce takip etmek, tezgahın arkasında pişen menengiçin püf noktalarını öğrenmeye çalışmak hobilerim arasında.. Bahçedeki bölümünde yazılı olan ‘Arasa Meydanı’ hikayesi de favori hikayem! Arasta çarşıda vakfa gelir elde etmek üzere kurulu tek tip dükkanlar demekmiş ama bana şöyle anlatılıyor; Kahvenin çekilip satıldığı yer arasta ama Antepliler konuşurken harfleri yutmayı sever onun için arasta olmuş arasa. Biz şimdi buraya ‘Arasta’ yazıp Antepliler’e soracak soru bırakmayalım dedik! :))

ve ortaya karışık diğer sevdilkerim…

– Lisan: Benimle normal konuşurken yanına gelen Gaziantepli’yle konuşmaya başlayan kişinin benim az önce konuştuğum kişiden başka bir lisan konuşan yabancıya yatay geçiş yapması! İki Antepli’nin kendi yöresel şiveleriyle konuşmasına şahit olursanız bu keyfli anları kaçırmayın..

– Tramvay: Şehirde İstanbul’u kıskandıracak nefis bir tramvay hattı var, vagonlarına ba-yıl-dım!..

– Gramofon: Sanırım bakır işçiliğinin yaygınlığından hiç bu kadar gramofonu bir arada görmemiştim.. Taşplak Müzesi’nde, Musiki Sinemaseverler Derneği’nde, antikacılarda ve Bakırcılar Çarşısındaki birçok tezgahta her türlüsüne rastlamak mümkün. Öyle güzeller ki nasıl bir tanesini alıp eve getirmediğime hayret ediyorum..