Rumeli Hisarı’ndaki bir holding binasında hafta içi hummalı toplantılar yapılıp, kararlar alınıyor, anlaşmalar imzalanıyor, projelere başlanıyor; kısaca bir holding ofisinde neler yapılıyorsa haftanın beş günü aynen o şekilde yoğun bir şekilde çalışılıyor. Cuma akşamı gelip mesai bittiğinde ise çalışanlar masalarının üzerini toplayıp kalemliklerinin üzerine küçük bir not bırakıp çıkıyor ofisten: Bu ofiste sanat var!. İşte tam o andan itibaren burası artık ofis değil, hafta sonu boyunca bir müze!..
İstanbul Boğazı’nda yer alan şehrin en ikonik binalarından biri olan Borusan Perili Köşk, hafta içi ofis, haftasonu müze olarak sürdürdüğü hayatı ile dünyada benzeri olmayan bir müze örneği sergiliyor. Aslında bu ilginç ofis-müze, getirdiği süreli sergilerle oldukça ilgi görse de müzeyi hala keşfetmemiş olan İstanbullu sanatseverlerin varolduğunu da biliyorum. İnstagramda görsellerini paylaştıktan sonra müze hakkında öyle çok soru geldi ki, ben de hazır yeni sergilerini ziyaret etmişken müze hakkında biraz daha ayrıntı vermek istedim..
Müze Rumeli Hisarı’nı geçtikten sonra hemen 2. köprünün altına yakın bir konumda “Perili Köşk” takma adlı pek gösterişli binada yer alıyor.
Binanın pencerelerinden ve terasından şahane bir boğaz manzarası var ki, bırakın sanatı, sırf bu manzara için bile ziyaret etmeye değer!. Sanırım köprüye en yakın yer burası. Dolayısıyla mekan aynı zamanda harika fotoğraflar vadediyor. Terastaki kule binanın fotografik anlamda en imza köşesi. Terasta, açık havada da birkaç eser görmek mümkün.. Belki tesata değil ama ara katlardan birinde güzel manzaralı bir kafesi de var müzenin; küçük bir mola vermek isterseniz eğer..
İlk katlar komple müzenin sergileme alanı olarak kullanılıyor ama üst katlarda eserler kullanımda olan ofisler içinde sergileniyor. Böylece eserleri görmek için birilerinin çalıştığı ofisler içinde dolaşıyorsunuz ki bu da oldukça enteresan bir deneyim.. Yönetim Kurulu Başkanı’ndan CEO’ya ve diğer ofis çalışanlarına kadar herkesin odası, masası, manzarası ve o odanın ev sahipliği yaptığı eserler.. o sırada orada herşey size ait. Ben bu durumun eserler kadar ilginç olduğunu düşünüyorum. Özellikle üniversite öğrencilerinin sırf bu detay için bile bu müzeye gelmesini isterim çünkü ortamın onları gelecek planlarına dair motive edeceğine inanıyorum.. Özellikle üst dizey yöneticilerin gayet mütevazı çalışma ortamlarının tek lüksü olan o muhteşem çalışma köşesi manzaralarına hayran olmamak elde değil!.. Burada olduğum sürece sadece eserlere değil kütüphanelerdeki kitaplara, başka başka detaylara da bakıyorum. Bir yandan da böyle “gerçek” sanat eserleri ile dolu ofislerde çalışmanın nasıl olabileceğini düşünüyorum..
Tüm bu ofislerde, hol ve geçitlerde birbirinden güzel çağdaş sanat eserleri var. Tablolar, fotoğraflar, videolar, yerleştirmeler..
– Ofis katları şu sıralar yeni başlayan “Güverte Yolculuğu” adlı sergiye ev sahipliği yapıyor. Sergiden Borusan’ın kendi koleksiyonundaki 800’ü aşkın eser arasından seçilen bazı eserler yer alıyor. Sergi Tezer Özlü’nün “Yaşamın Ucuna Yolculuk” adlı kitabından yapılan bir alıntı ile karşılıyor bizi.. Okuyoruz;
“Şimdi sen bir anısın. Tenin herhangi bir yerde sürdürecek yaşamını. Hiçbir sevginin ardından gidemem. Sevgi inandırıcı değildir. Düşüncelerin bulduğu, düşüncelerin biçimlendirdiği bir durumdur. Düşünüldüğü oranda büyür, derinleşir, büyütülür derinleştirilir. Gerçekleştirilemez. Soyutlaşır. Ve hiçbir zaman bitmez. Yaşam gibi. Ölüm gibi.”
Çok etkilendiğimiz bu sözlerle başlayan sergide en beğendiğim eserler Choe U-Ram’ın ağır hareketleri ile hipnotize eden Gorgo Avizesi; Kwan Sheung Chi’nin saymakla bitmeyen para videosu Bir Milyon ve Jesse Fleming’in jiletin üzerinden atlamaya çalışan salyangoz hikayesi ile heyecan ve gerilimle karışık duygular yaşatan videosu Salyangoz ve Jilet oluyor..
Bazı eserler de bir ofiste sergileniyor olmalarına paralel içeriklere sahipti ki, iş dünyası ve iş motivasyonu açısından ilginç buldum..
Müze katlarında ise bambaşka bir sergi ve bambaşka bir ruh var: Japon çağdaş sanat topluluğu teamLab‘ın Sanat ve Fiziksel Mekan Arasında sergisi sanırım önümüzdeki günlere damgasını vuracak bir sergi olacak. teamLab tarafından yaratılıp Borusan Contemporary’e özel olarak uyarlanan bu sergide birbirinden özel beş eser ile tanışıyoruz.
Burada sergilenen eserler arasından ilgimi çeken ve sanırım sosyal medyada en çok paylaşılma potansiyeline sahip olan interaktif eser’in ismi bir hayli uzun: Çiçekler ve İnsanlar Kontrol Edilemez, Birlikte Yaşarlar: Her Saat Bir Yıl Boyunca Odayı, duvarları ve hatta sizi kaplayan çiçekler bit coşku, bir mutluluk yaratıyor insanın üzerinde. Üzerinizde çiçeklerle yansımanızı fotoğraflamak için kendinize engel olamıyorsunuz!.. En güzeli de şu detay: Odada bir saat kadar kalırsanız Japonya’da yetişmekte olan tüm çiçek türlerini görmüş oluyorsunuz.. Ama elbette ben bu odada bir saat kalsam telefoumun hafızası çektiğim fotoğraflara dayanamazdı!..
Geliyoruz koca müzede en sevdiğim, en etkilendiğim esere.. Siyah Dalgalar. Mekanı çevreleyen sonsuz siyah dalgalar fondaki müzikle birlikte sizi anında etkisi altına alıyor. Yaklaşıyor, uzaklaşıyor, bu dalgalar ve müzikle tuhaf bir bağ kuruyorsunuz.. En güzeli hemen yere oturup uzun uzun izlemek.. Serginin hem başında hem de sonunda bunu yapıyor belki de kendi içime bir yolculuk gerçekleştiriyorum..
Böyle dijital bir eserin bu kadar derin ve duygusal izler bırakması ne ilginç ve ne hoş..
Borusan Contemporary’i havanın güzel olduğu bir hafta sonunda mutlaka ziyaret edin. Sanat ve manzara ile keyifli bir gün geçirin..
Son olarak; her iki sergi de 21 Ağustos’a dek devam edecek. Sadece haftasonları 10:00-20:00 saatleri arasında açık olan müzeye giriş ücreti 10 TL.
